توصیه های سازمان جهانی بهداشت؛ قرنطینه و رفتارهای جانبی آن
به گزارش وبلاگ اخبار جدید، خراسان/ توصیه های سازمان جهانی بهداشتدر مورد قرنطینه و رفتارهای جانبی در طول آن را بخوانید.
تفاوت بین ایزوله کردن، قرنطینه کردن و فاصله گذاری فیزیکی چیست؟
قرنطینه کردن به معنی محدود کردن فعالیت ها یا جدا کردن افرادی است که بیمار نیستند اما ممکن است در معرض ویروس کووید-19 قرار گرفته باشند. هدف از این کار، نظارت بر علایم بیماری و تشخیص زودهنگام موارد ابتلا به بیماری است.
ایزوله کردن به معنی جدا کردن افراد بیمار است تا از انتشار ویروس کووید-19 جلوگیری گردد.
فاصله گذاری اجتماعی به معنی جدایی فیزیکی با وجود حفظ ارتباط اجتماعی است. به عنوان مثال حفظ ارتباط به وسیله وسایل الکترونیکی.
چه موقع باید خود را قرنطینه کنیم؟
آیا کسی را می شناسید که مبتلا به ویروس کووید-19 است یا به تازگی دچار سرفه، تب و تنگی نفس شده باشد؟ اگر این طور است از خود بپرسید:
آیا 15 دقیقه یا بیشتر در فاصله کمتر از یک متر با او رودر رو صحبت نموده اید؟
آیا با هم در یک محل کار، کلاس درس، خانه یا گردهمایی بوده اید؟
آیا به کسی که دچار کووید-19 شده، بدون ماسک و دستکش خدمات درمانی داده اید؟
آیا هنگام مسافرت در فاصله کمتر از یک متر بوده اید؟
اگر پاسخ شما به هر یک از موارد بالا مثبت است، باید 14 روز خود را قرنطینه کنید.
چطور باید خود را قرنطینه کنیم؟
یک اتاق عظیم با تهویه مناسب و لوازم شست وشوی دست و دارای دست شویی آماده کنید.
اگر این مورد امکان پذیر نیست، تخت های خود را حداقل با یک متر فاصله از هم قرار دهید. با دیگران یک متر فاصله را رعایت کنید.
لوازم آسایش خود را فراهم آورید: غذا و آب، بهداشت، دارو، ارتباط با عزیزان تان، دسترسی به اخبار و تفریح.
وضع سلامت خود را در دوران قرنطینه چک کنید
علایم بیماری را به صورت روزانه چک کنید.
اگر سرفه، تب و تنگی نفس دارید، با خطوط سلامت ملی یا مقامات سلامت عمومی تماس بگیرید.
به جز نشستن، زمان خود را برای تمرین یوگا، تمرینات هوازی و دیگر فعالیت های ورزشی در داخل منزل صرف کنید.
با برقراری تماس با کسانی که دوست شان دارید و برنامه ریزی برای دیگر فعالیت های داخل منزل، مثبت اندیش و پرانرژی بمانید.
منبع: همگردی