همه چیز درباره افتادگی دریچه میترال قلب - وبلاگ اخبار جدید

به گزارش وبلاگ اخبار جدید، افتادگی دریچه میترال معمولا در تمام عمر، فرد را همراهی می نماید، اما گاهی اوقات فردی که به آن دچار است حتی متوجه وجود این نارسایی هم نمی شود و از فهمیدن این موضوع غافلگیر خواهد شد. دلیل این است که این نارسایی در بیشتر مواقع نمود خارجی ندارد. علائم آن هم زمانی ظاهر می شوند که خون به سمت دهلیز چپ باز می شود. نشانه های افتادگی دریچه میترال در افراد به صورت های متفاوتی ظاهر می شود. علائم چنین اختلالی به آرامی و به شکلی خفیف نمود پیدا می نمایند.

وبلاگ اخبار جدید | افتادگی دریچه میترال یک اختلال در کارکرد این قسمت از قبل است. دریچه میترال در ناحیه بین دهلیز و بطن قرار گرفته است. در هنگام پمپاژ خون این دریچه بسته می شود. دریچه های قلب باعث شده اند قسمت های مختلف قلب از هم جدا شوند. برای اینکه یک پمپاژ خون به درستی در بدن انجام شود، کارکرد صحیح تمام قسمت های قلب ضروری است.

هر دریچه به جهت محل قرارگیری و کارکرد آن شکل خاصی دارد. بسته شدن کامل و درست دریچه میترال اهمیت زیادی دارد. بسته بودن این دریچه در هنگام پمپاژ باعث جلوگیری از برگشت خون به دهلیز شده و تمام خون به سمت شریان های اصلی راهنمایی می شود. افتادگی دریچه میترال در زبان انگلیسی Mitral valve prolapse خوانده می شود. به اختصار آن را با MVP نشان می دهند. هر دریچه قلب یک شکل خاص دارد. بیشتر این دریچه ها سه قسمتی هستند. دریچه میترال دو قسمت دارد. یا بهتر بگوییم تو لت دارد. این دو لت به هم نزدیک می شوند و باث بسته شدن کامل دریچه می شوند.

در مرحله ای که دریچه بخواهد باز باشد. دو لت دریچه میترال از هم فاصله گرفته و باعث خروج خون از دهلیز به سمت بطن می شود. افتادگی دریچه میترال شرایطی است که لت های دریچه به خوبی و به طور مساوری بسته نمی شوند و با ورم و افتادگی به سمت دهلیز چپ کشیده می شوند. نقص در کارکرد صحیح و بسته و شدن کامل دریچه میترال باعث برگشت خون به سمت دهلیز می شود.

پیش از حرکت خون به سمت کل بدن، خون در بطن ها قرار می گیرد. با یک انقباض خون پمپاژ می شود. قبل از انقباض قلب دریجه میترال بسته شده است. تمام تمرکز قلب روی خون در بطن است.

نشانه های افتادگی دریچه میترال چیست؟

افتادگی دریچه میترال معمولا در تمام عمر، فرد را همراهی می نماید، اما گاهی اوقات فردی که به آن دچار است حتی متوجه وجود این نارسایی هم نمی شود و از فهمیدن این موضوع غافلگیر خواهد شد. دلیل این است که این نارسایی در بیشتر مواقع نمود خارجی ندارد. علائم آن هم زمانی ظاهر می شوند که خون به سمت دهلیز چپ باز می شود. نشانه های افتادگی دریچه میترال در افراد به صورت های متفاوتی ظاهر می شود. علائم چنین اختلالی به آرامی و به شکلی خفیف نمود پیدا می نمایند. از میان نشانه های افتادگی دریچه میترال می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• ضربان قلب تند و نامنظم (آریتمی یا کَژآهنگی قلبی)؛
• سرگیجه و گیجی؛
• تنگی نفس و مشکل در تنفس (معمولا هنگام دراز کشیدن یا انجام فعالیت های جسمانی)؛
• خستگی؛
• درد قفسه سینه که دلیل آن حمله قلبی یا بیماری سرخرگ کرونری نیست.

اگر احساس می کنید که دچار یکی از علائم مذکور هستید، باید به پزشک مراجعه کنید. بسیاری از مسائل جسمانی دیگر نیز علائمی مشابه دارند؛ بنابراین تنها راه تشخیص افتادگی دریچه میترال مراجعه به پزشک است. مثلا اگر درد در قفسه سینه تان می پیچد، ممکن است دچار حمله قلبی شده باشید؛ پس باید سریعا با مرکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید و موضوع را پیگیری کنید. اگر قبلا متوجه افتادگی دریچه میترال خود شده اید و اکنون شاهد بدتر شدن علائم آن هستید، باز هم باید به پزشک مراجعه کنید.

دلیل افتادگی دریچه میترال چیست؟

زمانی که قلب کاملا سالم است و به درستی کار می نماید، دریچه میترال به هنگام انقباض بطن چپ، کاملا بسته می شود و از بازگشت خون به سمت دهلیز جلوگیری می نماید، اما این فرایند در کسانی که دچار افتادگی دریچه میترال هستند کمی فرق دارد، زیرا یک یا هر دو لَت (لنگه) دریچه میترال، افتادگی یا تحدب بیشتری نسبت به حالت عادی دارند و در هنگام انقباض قلب به سمت دهلیز چپ متمایل می شوند.

این افتادگی و تحدب می تواند مانع از بسته شدن کامل دریچه میترال شود و با بازگرداندن خون به سمت قلب، موجب پس زنی (که پیش تر هم از آن صحبت شد) شود. درصورتی که میزان خون بازگشتی به قلب زیاد نباشد، مسئله ای رخ نخواهد داد. اما اگر مشکل شدید باشد علائمی، چون سرگیجه، خستگی و تنگی نفس به وجود می آید.

نام دیگر افتادگی دریچه میترال، سندروم کلیک مِرمِر (click-murmur) است. زیرا وقتی پزشک به یاری گوشی طبی خود به صدای قلب فرد بیمار گوش می نماید، صدایی مانند کلیک کردن یا ضربه ای خفیف می شنود. این صدا ناشی از بسته شدن لت های دریچه میترال است که باعث بازگردانده شدن خون به سمت عقب و دهلیز قلبی می شود. اسامی دیگری هم برای افتادگی دریچه میترال وجود دارد:

• سندروم بارلو (Barlow)؛
• سندرم شل شدن دریچه میترال؛
• سندروم بیلوئینگ میترال (Billowing)؛
• بیماری میکسوماتوز میترال (Myxomatous).

عوامل ایجاد خطر افتادگی دریچه میترال کدامند؟

افتادگی دریچه میترال می تواند برای هر شخص در هر سن وسالی رخ بدهد. علائم جدی این مشکل بیشتر در مردان بالای 50 سال دیده می شود. افتادگی دریچه میترال می تواند ارثی یا دارای دلایل مختلف دیگری باشد. مثلا:

• سندروم مارفان؛
• سندورم اهلرز-دنلوس؛

• ناهنجاری ابشتین؛

• دیستروفی ماهیچه ای؛
• بیماری گریوز؛
• کژپشتی.

خطرات احتمالی افتادگی دریچه میترال کدامند؟

با وجود اینکه خطرات خاصی مبتلایان به افتادگی دریچه میترال را تهدید نمی نماید، اما ممکن است در مواردی شاهد خطراتی به توضیح زیر باشند:

• پس زنی خون: شایع ترین خطر افتادگی دریچه میترال، بازگشتن خون به سمت عقب و دهلیز چپ است. این مشکل در مردان و افراد مبتلا به فشار خون بالا محتمل تر خواهد بود. در صورت شدید بودن این مشکل، ممکن است که برای ترمیم یا تغییر موقعیت دریچه، به منظور جلوگیری از نارسایی های قلبی، به جراحی احتیاج داشته باشید.
• آریتمی یا کَژآهنگی قلبی: تپش غیرعادی قلب که معمولا در بطن های بالایی قلب رخ می دهد، ولی به طور کلی مشکل خطرناکی نیست. افرادی که دچار پس زنی یعنی بازگشت خون به دهلیز چپ هستند یا شکل دریچه میترال شان به طور مشکل زایی فرق دارد، از نظر تپش و ریتم ضربان قلب دچار ناراحتی هایی خواهند شد. این ناراحتی ها روی جریان و گردش خون به سمت قلب اثر می گذارد.
• عفونت دریچه قلبی (اندوکاردیتیز: endocarditis): درون قلب شما لایه یا غشایی موسوم به اندوکارد (endocardium) وجود دارد که در صورت عفونی شدن آن به اندوکاردیتیس مبتلا خواهید شد. داشتن دریچه قلبی غیرعادی احتمال عفونت را بیشتر می نماید و باعث تخریب و مسائلی در دریچه قلبی می شود. افرادی که شدیدا درمعرض خطر عفونت هستند، باید قبل از انجام جراحی های پزشکی و دندان پزشکی خاص، با تجویز پزشک برای کاهش خطر ابتلا به عفونت، آنتی بیوتیک مصرف نمایند.

جلوگیری از افتادگی دریچه میترال:

امکان جلوگیری از افتادگی دریچه میترال وجود ندارد. با این وجود، می توان با مصرف درست داروهای تجویزشده از میزان خطرات احتمالی بعد از بیماری کاست.

تشخیص افتادگی دریچه میترال چگونه است؟

افتادگی دریچه میترال در سنین مختلفی رخ می دهد. این مشکل معمولا با شنیدن ضربان قلب به وسیله دکتر تشخیص داده می شود. در صورت ابتلا به افتادگی دریچه میترال، معمولا صدای ضربان قلب کمی شبیه به ضربه زدن می شود. این موضوع در فردی با افتادگی دریچه میترال امری عادی است. درواقع صدای ضربان قلب با حالت عادی کمی فرق دارد و دلیل آن می تواند به خاطر بازگشت خون به دهلیز چپ باشد. سایر آزمایش هایی که می توانند شرایط قلب را ارزیابی نمایند، به قرار زیر هستند:

اکوکاردیوگرافی یا پژواک نگاری قلب

این آزمایش که احتمالا آن را با نام اِکو کردن می شناسید، برای تأیید تشخیص پزشک و میزان وخامت شرایط فرد انجام می شود. این آزمایش نوعی آزمایش غیرتهاجمی است، یعنی برای انجام آن هیچ گونه برش و جراحی لازم نیست. در اکو یا پژواک نگاری قلب از امواج صوتی با بسامد بالا برای خلق تصاویر قلبی استفاده می شود و پزشکان می توانند چگونگی حرکت خون از دریچه میترال را آنالیز و میزان بازگشت خون به دهلیز چپ یا پس زنی را میزان گیری نمایند.

ممکن است ازطریق اکوی TEE یا اکو ازطریق مِری هم شرایط بیمار آنالیز شود. در این نوع آزمایش، پزشک لوله ای منعطف را با ابزاری کوچک روی قسمت فوقانی لوله (یک مبدل) به داخل گلو و مِری فرد وارد می نماید. این لوله، انتهای دهان را به معده وصل می نماید. از آن نقطه، مبدل قادر به دریافت تصاویری دقیق تر و با جزئیات بیشتر از قلب خواهد بود.

رادیوگرافی قفسه سینه

رادیوگرافی قفسه سینه، تصاویری از قلب، شُش، قفسه سینه و رگ های خونی را نشان می دهد. این تصاویر در تشخیص صحیح به پزشک یاری می نمایند و در صورت بزرگ شدن قلب، این موضوع را در تصاویر انعکاس خواهند داد.

نوار قلب (ECG)

در این آزمایش غیرتهاجمی نیز تکنسین ها کاوشگرهایی (پروب) را برای ضبط پالس ها و ضربات الکتریکی که ضربان قلب را می سازند، روی سینه کار می گذارند. نوار قلب، سیگنال های الکتریکی را ثبت می نماید و به پزشک در تشخیص موارد غیرعادی موجود در ضربان و ساختار قلب (مثل افتادگی دریچه میترال) یاری می نماید.

آزمایش استرس

در این آزمایش نیز پزشک سعی دارد تا تأثیر پس زنی خون و بازگشت آن به دهلیز چپ قلب را بر محدودیت انجام حرکات جسمانی در فرد موردآنالیز قرار دهد. برای انجام این آزمایش، فرد باید حرکات ورزشی انجام بدهد یا با خوردن برخی از داروها ضربان قلب را افزایش دهد و آن را به کار کردن و فعالیت وادارد. آزمایش استرس برای تشخیص مسائل دیگری نظیر بیماری سرخرگ کرونری در فرد مورداستفاده قرار می گیرد.

آنژیوگرافی عروق کرونری

این سبک از کاتتریرازیسیون قلبی برای تصویربرداری از رگ های خونی قلب از اشعه ایکس استفاده می نماید. این روش معمولا برای تشخیص افتادگی دریچه میترال نیست، اما درحین آنالیز سایر بیماری های قلبی مختص به این روش، امکان تشخیص افتادگی دریچه هم وجود دارد. در برخی از موارد، پزشکان برای کسب اطلاعات بیشتر درمورد شدت و وخامت مشکل دریچه قلب، آنژیوگرافی و کاتتریرازیسیون قلبی را در کنار هم تجویز می نمایند.

درمان افتادگی دریچه میترال قلب چگونه است؟

بیشتر افرادی که دچار افتادگی دریچه میترال هستند، به ویژه کسانی که علائم این مشکل را حس نمی نمایند، احتیاجی به درمان ندارند. اگر شما دچار پس زنی خون به قلب هستید، ولی نشانه ای از آن در بدن خود نمی بینید، احتمالا باید طبق توصیه پزشکان و بنابه میزان وخامت مشکل تان به طور منظم تحت نظر باشید. اما درصورتی که میزان خون بازگشتی به سمت قلب بسیار زیاد باشد و نشانه هایی از این مشکل نیز در بدن تان دیده شود، باید بنابه وخامت اوضاع، تحت عمل جراحی قرار بگیرید یا دارو مصرف کنید.

داروها

اگر علائم و خطرات جانبی افتادگی دریچه میترال مانند درد در قفسه سینه، تپش قلب و… در شما وجود دارد، باید برای درمان از داروهای مخصوصی بهره ببرید. ممکن است که پزشک معالج شما داروهای زیر را برایتان تجویز کند:

مسدودنماینده های بِتا

این داروها به تنظیم ضربان غیرعادی قلب یاری می نمایند. آنها باعث می شوند تا قلب آرام تر و با فشار کم تری بزند. این موضوع باعث کاهش فشار خون می شود. مسدودنماینده های بتا، رگ های خونی را سست می نمایند و جریان خون در آنها را روان تر می سازند.

داروهای ادرارآور (مُدر)

پزشکان برای تخلیه مایعات از شُش ها، داروهای ادرارآور تجویز می نمایند.

داروهای ضربان و ریتم قلب

داروهای کنترل آریتمی قلبی هم با طبیعی کردن سیگنال های الکتریکی در بافت قلب به کنترل ضربان آن یاری می نمایند. از میان این داروها می توان به فلکاینید (flecainide) یا تامبوکور (Tambocor)، آمیودارون (amiodarone) یا کوردارون (Cordarone) یا پاسرون (Pacerone) و پروپافنون (propafenone) که با نام های دیگر ریتمول و ریتمول آر.اس (Rythmol ,Rythmol SR) شناخته می شوند، اشاره نمود.

آسپرین

اگر افتادگی دریچه میترال دارید و سابقه سکته مغزی نیز داشته اید، احتمالا پزشک شما برای کاهش خطر انعقاد و لخته شدن خون، آسپرین تجویز می نماید.

داروهای ضدانعقاد (رقیق نماینده های خونی)

در صورت داشتن ضربان قلبی نامنظم (مثلا فیبریلاسیون دهلیزی) داروهایی مانند وارفارین (warfarin) یا همان کومادین (Coumadin)، هپارین (heparin)، دابیگاتران (dabigatran) یا همان پراداکسا (Pradaxa)، ریواروکسابان (rivaroxaban) یا همان زارلتو (Xarelto)، آپیکسابان (apixaban) یا همان الیکوییس (Eliquis) و اداکسابان (edoxaban) یا همان ساوایسا (Savaysa) از انعقاد خون جلوگیری می نمایند. اگر سابقه فیبریلاسیون دهلیزی، نارسایی قلبی یا سکته مغزی داشته باشید، پزشک این داروها را برایتان تجویز خواهد نمود. محتمل است که داروهای نام برده، عوارض جانبی داشته باشند؛ بنابراین باید دقیقا مطابق با نسخه پزشک مصرف شوند.

جراحی

بیشتر افرادی که دچار افتادگی دریچه میترال هستند، احتیاجی به جراحی ندارند. اگر فردی دچار چندین پس زنی یا بازگشت خون به دهلیز باشد، چه علائم خاصی از این بیماری را نشان دهد و چه علائمی نداشته باشد، احتیاج به جراحی خواهد داشت. بازگشت چندباره خون به دهلیز چپ مانع از پمپاژ مؤثر خون و نهایتا نارسایی قلبی می شود. چنانچه پس زنی و بازگشت رو به عقب خون برای مدت طولانی ادامه پیدا کند، ممکن است قلب فرد برای جراحی ضعیف شود.

اگر پزشک به بیمار پیشنهاد جراحی بدهد، احتمالا جراحی به صورت ترمیم یا جایگزینی دریچه میترال خواهد بود. این جراحی ها با روش های کم تهاجم جراحی یا جراحی قلب باز انجام می شوند. در روش های کم تهاجمی جراحی، برش ها و خون ریزی های کم تری وجود دارد و سرعت بهبودی پس از عمل هم بیشتر است.

ترمیم دریچه

در این روش که بیشتر افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال آن را به روش های دیگر ترجیح می دهند، دریچه میترال ترمیم می شود و هدف آن محافظت از این دریچه است. دریچه میترال قلب از 2 بافت مثلثی موسوم به لَت تشکیل شده است. لَت ها یا لنگه های دریچه میترال به وسیله حلقه ای به نام آنولوس به ماهیچه قلب متصل می شوند. جراحان می توانند با ایجاد اصلاحاتی در دریچه، مانع از بازگشت رو به عقب خون به قلب شوند. اصلاح و ترمیم دریچه میترال نیز به وسیله اتصال مجدد لت ها (با برداشتن بافت های اضافی آن برای بسته شدن کامل دریچه) صورت می گیرد. در برخی از موارد نیز باید آنالوس تنگ یا جابه جا شود. به این عمل آنولوپلاستی (annuloplasty) گفته می شود. پزشکی که انجام این جراحی را برعهده می گیرد باید ماهر و باتجربه باشد.

جایگزینی دریچه

اگر ترمیم دریچه ممکن نباشد، جراح اقدام به جایگزینی آن خواهد نمود. یعنی طی یک عمل جراحی، دریچه ای مصنوعی (پروتزی) جایگزین دریچه واقعی خواهد شد. دریچه های پروتزی به صورت مکانیکی یا به شکل بافت هستند. دریچه های مکانیکی عمری طولانی دارند. اگر از دریچه های مکانیکی استفاده می کنید، باید برای باقی عمرتان از داروهای ضدانعقادی مانند وارفارین بهره ببرید تا از لخته شدن خون در دریچه جلوگیری کنید. در صورت ایجاد لخته در دریچه قلب و آزاد شدن این لخته ها، امکان رسیدن لخته ها به مغز و بروز سکته مغزی وجود دارد.

دریچه های بافتی هم از بافت دریچه قلب حیواناتی مانند گاو یا خوک درست می شوند و به آنها بیوپروتز گفته می شود. شاید چنین بافت هایی به مرور زمان فرسوده شوند و احتیاج به تعویض داشته باشند. مزیت این دریچه ها در این است که دیگر به مصرف مادام العمر قرص ضدانعقاد احتیاجی نیست.

تجویز آنتی بیوتیک ها

سابقا پزشکان به برخی از افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال توصیه می کردند تا قبل از برخی از عمل های پزشکی و دندانپزشکی برای جلوگیری از عفونت دریچه قلبی، آنتی بیوتیک مصرف نمایند. اما دیگر چنین چیزی به بیماران توصیه نمی شود. به گزارش انجمن قلبی آمریکا، مصرف آنتی بیوتیک ها در بیشتر بیماران دچار افتادگی دریچه میترال و مبتلا به پس زنی خون به قلب، لازم نیست. با این وجود، اگر پزشکان در گذشته چنین تجویزی برای شما نموده اند، درباره ادامه مصرف آنتی بیوتیک ها با آنها مشورت کنید.

درمان های محتمل آینده

محققان در حال مطالعه درمورد تکنیک هایی هستند که می توان به وسیله آنها با استفاده از یک لوله (کاتتر) و قرار دادن آن در رگ خونی ران و راهنمایی لوله به سمت قلب کار ترمیم یا جایگزینی دریچه میترال را انجام داد.

سبک زندگی و درمان های خانگی

بیشتر افرادی که به افتادگی دریچه میترال دچارند، هیچ نشانه خاصی احساس نمی نمایند و زندگی طبیعی را پشت سر می گذارند. بنابراین، پزشکان معمولا هیچ گونه محدودیتی در سبک زندگی، رژیم غذایی یا تمرینات ورزشی فرد اعمال نمی نمایند. با این وجود، درباره سبک زندگی و تغییرات احتمالی از پزشک خود مشورت بگیرید. شاید لازم باشد که در انجام برخی تمرینات ورزشی مراعات کنید. کسانی که از افتادگی شدید دریچه میترال رنج می برند نباید برخی از حرکات ورزشی را انجام دهند. احتمالا این افراد برای کنترل شرایط و تحت نظر بودن، به مراجعه منظم به پزشک احتیاج پیدا خواهند کرد.

آمادگی برای مراجعه به پزشک

معمولا پرسش های زیادی درباره افتادگی دریچه میترال به وجود می آید. بنابراین بهتر است قبل از مراجعه به مطب پزشک، سؤالات خود را آماده کنید و ببینید که قرار است چه چیزهایی بپرسید. به موارد زیر دقت کنید:

• با محدودیت های دیدار خود با پزشک آشنا باشید و از قبل درباره چیزهایی که باید پیش از ورود به مطب آماده کنید، اطلاعات به دست آورید. مثلا شاید لازم باشد، دارو یا ماده غذایی خاصی را مصرف کنید/نکنید تا معاینه به درستی انجام بشود.
• همه نشانه هایی را که در خود مشاهده می کنید و با افتادگی دریچه میترال مرتبط یا غیرمرتبط هستند، یادداشت کنید.
• اطلاعات شخصی و کلیدی خود را بنویسید. مثلا سابقه بیماری های قلبی در خانواده، نواقص قلبی، اختلالات ژنتیکی، سابقه سکته قلبی، فشار خون بالا یا دیابت، تغییرات اخیر در زندگی و منابع اصلی و بزرگ ایجاد استرس در زندگی.
• تهیه فهرستی از داروها، ویتامین ها و مواد مکملی که مصرف می کنید.
• در صورت امکان، دوست یا یکی از اعضای خانواده را هم با خود به مطب ببرید. زیرا گاهی اوقات، شما نمی توانید تمام حرف های پزشک را به خاطر بسپارید و وجود یک همراه به یاری تان می آید.
• آماده باشید که درباره رژیم غذایی و عادات ورزشی خود صحبت کنید. اگر هم ورزش نمی کنید، درباره چالش های احتمالی آغاز ورزش با پزشک خود صحبت کنید.
• پرسش هایتان را از قبل یادداشت کنید.

همان طور که گفته شد زمان دیدار هر بیمار با پزشک محدود است؛ پس باید سؤالات تان را به ترتیب اهمیت یادداشت کنید تا اگر فرصت پرسیدن همه آنها وجود نداشت، پاسخ مهم ترین ها را دریافت کنید:

• دلیل احتمالی به وجود آمدن علائم بیماری من چیست؟
• سایر دلایل وقوع افتادگی دریچه میترال چیست؟
• چه آزمایش هایی ضروری است؟
• من به درمان احتیاج دارم؟ چه درمانی؟
• چه درمان های دیگری به جز پیشنهاد اولیه شما مقدور است؟
• من دچار مسائل جسمانی دیگری هم هستم. چطور می توانم این دو مشکل را هم زمان مدیریت کنم؟
• آیا محدودیتی برای من وجود دارد و باید مراعات خاصی داشته باشم؟
• احتیاج است به متخصص مراجعه کنم؟
• اگر احتیاج به جراحی وجود دارد، کدام جراح را پیشنهاد می کنید؟
• آیا جایگزینی عمومی برای داروهایی که تجویز نموده اید در دسترس است؟
• آیا بروشور یا وبسایتی برای دریافت اطلاعات بیشتر در این باره وجود دارد؟

به یاد داشته باشید که هر وقت متوجه چیزی نشدید حتما از پزشک سؤال کنید.

از پزشک چه انتظاراتی باید داشت؟

طبیعتا پزشک هم درطول جلسه از شما چیزهایی می پرسد که بهتر است برای پاسخ دادن به آنها آمادگی داشته باشید. مثلا:

• نخستین بار چه موقع نشانه هایی غیرعادی در خود احساس کردید؟
• علائم تان مستمر بودند یا گاه به گاه ظاهر می شدند؟
• شدت علائم به چه صورت است؟
• چه چیزهایی باعث بهبود شرایط تان می شود و از شدت علائم ناراحتی می کاهد؟
• چه چیزهایی باعث بدتر شدن شرایط تان می شود و به شدت علائم می افزاید؟