اختلالات خوردن و چگونگی درمان آن
به گزارش وبلاگ اخبار جدید، اختلال خوردن، نوعی اختلال در نحوه غذا خوردن است که از حالت طبیعی خارج شده است. مثلا اگر فرد از خوردن غذای کافی امتناع می نماید، یا بیش از میزان غذا می خورد، یا پس از مصرف غذا اقدام به مصرف مسهل می نماید، یا عمدا استفراغ می نماید و یا ترکیبی از اختلالات فوق را داشته باشد، به اختلال خوردن مبتلا شده است.
این اختلالات به وسیله انجمن تشخیص و داده های آماری اختلالات فکری روانشناختی آمریکا توصیف شده اند.
در آمریکا حدود 20 میلیون خانم و 10 میلیون آقا در بعضی از مراحل زندگی خود دچار اختلال خوردن می شوند.
منظور از اختلالات خوردن چیست؟اختلالات خوردن یک مجموعه از بیماری های روانشناختی هستند که باعث بروز عادات ناسالم خوردن در افراد می شوند.
این اختلالات باعث وسواس در غذا خوردن، وزن بدن یا ظاهر بدن می شوند.
اختلالات خوردن در موارد شدید با عوارض جدی بر سلامت فرد همراه هستند و حتی عدم درمان آنها منجر به مرگ او خواهد شد.
اگرچه اختلالات خوردن در هر سنی و در هر دو جنس به وجود می آیند در نوجوانان و زنان جوان شیوع بالاتری دارند.
در واقع حدود 13 درصد از جوانان حداقل تا سن 20 سالگی یکی از اختلالات خوردن را تجربه می نمایند.
علل بروز اختلالات خوردن یا تغذیه چیست؟متخصصان عقیده دارند که فاکتورهای متعددی در بروز اختلالات خوردن نقش دارند.
ژنتیک یکی از دلایل این اختلالات محسوب می گردد.
شواهد به دست آمده از تحقیقات اجرا شده بر دوقلوهایی که پس از تولد به وسیله دو خانواده متفاوت بزرگ شده اند حاکی از ارثی بودن اختلالات خوردن است.
بر اساس این تحقیق در صورتی که یکی از دوقلوها اختلال خوردن داشته باشد به طور میانه احتمال بروز این اختلال در کودک دیگر حدود 50 درصد است.
ویژگی های شخصیتی که دیگر از دلایل بروز این اختلال هستند.
روان رنجوری، کمال گرایی و تکانش گری از جمله ویژگی هایی هستند که ریسک بروز اختلال خوردن را افزایش می دهند.
اصرار اطرافیان برای لاغر شدن، پذیرش بهتر افراد لاغر به وسیله جامعه و تبلیغات رسانه ها از دیگر دلایل بالقوه بروز اختلالات خوردن محسوب می شوند.
در واقع در جوامعی که تحت تاثیر فرهنگ غرب برای لاغری بیشتر قرار ندارند تعدادی از اختلالات خوردن دیده نمی گردد.
در تعداد زیادی از نقاط دنیا امروز لاغر بودن یک اقدام ایده آل محسوب می گردد که تعداد زیادی از افراد را دچار اختلالات خوردن نموده است.
در بعضی جوامع این مشکل حل شده است اما همچنان فاکتورهای دیگری در بروز اختلال خوردن نقش دارند.
اخیراً محققان اعلام نموده اند که تفاوتهای موجود در ساختار مغز و بیولوژی آن در بروز اختلالات خوردن تاثیر گذار هستند.
سطح پیغام رسان های سروتونین و دوپامین در مغز یکی از فاکتورهای موثر در این اختلال محسوب می گردد.
با این حال برای تایید این یافته ها باید تحقیقات بیشتری انجام گردد.
انواع مختلف اختلالات خوردن چه هستند؟انواع زیادی از مسائل خوردن وجود دارد، اما 4 نوع از این اختلالات در تازه ترین ویرایش راهنمای تشخیصی آماری DSM-5 ذکر شده اند:
بی اشتهایی عصبی
پر اشتهایی یا بولیمیایی عصبی
اختلال پرخوری
اختلال اجتناب یا محدودیت غذا
حتی افرادی که نوع یکسانی از اختلال خوردن دارند، می توانند علائم و تجربیات مختلفی داشته باشند. در کل، موارد زیر علائم و نشانه های شایع و قابل تشخیصی هستند که معیار های تشخیصی هر یک از چهار اختلال خوردن ذکر شده را تشکیل می دهند:
بی اشتهایی عصبیمصرف غذا محدود است و منجر به کاهش وزن نسبت به سن و قد می گردد.
ترس شدید از افزایش وزن و چاق شدن یا کوشش های شدید برای جلوگیری از افزایش وزن با وجود این که فرد کمبود وزن دارد.
مسائل در رابطه با تصویر بدنی خود یا انکار این موضوع که کمبود وزن یک مشکل جدی است.
پر اشتهایی عصبیغذا خوردن در بیشتر مواقع و در حجم های زیاد، احساس عدم کنترل بر روی رفتار غذا خوردن و اندازه غذای مصرفی
تخلیه مکرر برای جلوگیری از کاهش وزن با استفاده از روش هایی چون استفراغ خودالقا شده، استفاده از ملین یا مدر، روزه گرفتن مداوم یا ورزش بیش از حد
نگرانی بیش از حد در رابطه با شکل و وزن بدن
رفتار های خوردن و تخلیه غیر معمول که حداقل هفته ای یک بار برای سه ماه رخ دهند
اختلال پرخوریپرخوری حداقل یک بار در هفته برای سه ماه، به علاوه ی:
غذا خوردن سریع تر نسبت به اغلب مردم
احساس عدم کنترل بر روی عادات خوردن و اندازه غذای مصرفی
علاوه بر موارد بالا، وقایع پرخوری که حداقل سه مورد از 5 رفتار زیر را شامل گردد:
غذا خوردن سریع تر از حالت عادی
غذا خوردن تا جایی که به طرز دردآوری سیر شوند
خوردن مقادیر زیاد غذا حتی در صورت عدم احساس گرسنگی
غذا خوردن به تنهایی یا پنهانی به علت خجالت
تجربه احساس انزجار، افسردگی یا گناه بعد از پر خوری
اختلال اجتناب یا محدودیت غذاعدم تمایل یا نوع دیگری از اجتناب از غذا به سبب خصوصیات حسی غذا مانند ترکیبات یا رنگ ها. اجتناب از دریافت غذا همراه با حداقل یکی از موارد زیر است:
کاهش وزن قابل توجه، یا در خصوص بچه ها، دست نیافتن به وزن و قد مورد انتظار، کمبود قابل توجه مواد مغذی، وابستگی به مکمل های غذایی یا لوله های تغذیه خوراکی، مختل شدن عملکرد روانی - اجتماعی
این اختلال ارتباطی با در دسترس نبودن غذا یا عادات فرهنگی غذا خوردن ندارد
هیچ مسئله ای در ارتباط با وزن بدن یا تصویر بدنی وجود ندارد و اجتناب فرد از غذا خوردن به سبب بی اشتهایی یا پر اشتهایی عصبی نیست.
هیچ اختلال یا بیماری دیگری وجود ندارد که بتواند اجتناب فرد از غذا خوردن را توجیه کند، یا اجتناب شدید تر از حالت موجود در سایر بیماری هاست.2
درمان اختلال خوردنبرای درمان اختلال خوردن، برترین یاری برای شما، خوتان هستید، بنابراین لطفاً در پی یاری نباشید. حتی می توانید زندگی خود را مهار کنید اگر تمرکزتان روی درمان وبهبود باشد. اگر حال شما خوب باشد، حتما به موقعیت هایی می رسید که خدا را شکر می کنید بخاطر آنچه زندگی به شما داده پس شکیبا باشید.
چند هدایت برای درمان اختلال خوردن:
رویکرد مراقبت قدم به قدم: آغاز درمان از پایین ترین حدمراقبت آغاز می گردد و قدم قدم پیش می رود تا به بهبودی کامل برسد.
یاری به خود: بعضی ازافراد مبتلا به بولیما اعصاب و اختلال خوردن زیاد ممکن است براساس اصول درمان شناختی-رفتاری (CBT) با یاری کردن به خودشان، بدون یاری دیگران درمان شوند. هر کسی می تواند ازطریق یک کتابچه راهنما یا جستجو در اینترنت اطلاعات زیادی درمورد اختلال کسب کند و مهارت هایی برای غلبه بران ومدیریت آن بدست آورد. البته این روش برای اختلال بی اشتها یی عصبی توصیه نمی گردد.
درمان براساس رفتار درمانی شناختی (CBT): رفتار درمانی شناختی نوعی روش روان درمانی است که تمرکزش بر تأثیر باورها، تفکرات و نگرش های فرد بر احساسات و رفتارهای اوست. هدف از رفتار درمانی شناختی این است که به شما آموزش دهد چگونه در طول زندگی تان فعالانه با مسائل یا اتفاقات مختلف روبرو شوید و آنها را پشت سر بگذارید.
درمان مبتنی بر خانواده(FBT) : این برترین روش درمانی برای بچه ها و نوجوانان است. در اصل، خانواده بخش مهمی از تیم درمان است. والدین معمولاً غداهایی استقبال می نمایند که به جوان اجازه می دهد در محیط خانه رشد نموده و رفتار بهتری داشته باشد.
درمان هفتگی سرپایی: این روش درمانی، برای کسانی مفید است که به درمان دسترسی دارند و به طورمعمول شامل تیمی از متخصصان مانند، یک درمانگر، یک متخصص تغذیه و یک پزشک معالج است. از دیگر روش های سرپایی پیروز بزرگسالان می توان به، رفتاردرمانی براساس مصاحبه و روان درمانی بین فردی اشاره نمود. درمان ترمیم شناختی یک درمان نسبتاً تازه است که برای بی اشتهایی عصبی استفاده می گردد.
درمان فشرده: برای افرادی که احتیاج به مراقبت بیشتری دارند، درمان در چندین سطح انجام می گردد، از جمله سرپایی، بستری شدن به مدت کوتاه، در نهایت بستری شدن کامل. دراین روش، یک تیم متشکل از متخصصین چند رشته با هم روی بیمار کار می نمایند.3
پی نوشت:
1.www.doctorkhosravi.com
2.www.darmankade.com
3.www.zoomlife.ir
منبع: راسخون