بزرگترین مارمولک های جهان
به گزارش وبلاگ اخبار جدید، مارمولک ها موجوداتی مجذوب کننده با طیف وسیعی از میزان ها و زیستگاه ها هستند. ایگوانا ها و مارمولک ها رایج ترین گونه های مارمولک ها و خزندگان بزرگ هستند، که اژد های کومودو بزرگترین گونه است.
به گزارش خبرآنلاین، مارمولک ها به عنوان بخشی از گروه حیوانات، در دسته خزندگان قرار دارند که ویژگی های مشترکی مانند زبان، چنگال و فلس از جمله آن ویژگی ها هستند. مارمولک ها خونسرد هستند و در هوای سرد دوام نمی آورند. به همین علت، آن ها در منطقه ها گرم و خشک جهان بیشتر زندگی می نمایند. مارمولک ها می توانند تا 50 سال زندگی نمایند و شامل 4675 گونه شناسایی شده هستند. دم آن ها اغلب نسبت به بقیه بدنشان بلندتر است و برای حفظ تعادل، بالا رفتن و محافظت استفاده می گردد. اگر دم مارمولک زخمی یا قطع گردد، در نهایت دم جدیدی رشد می نماید. در ادامه بعضی از بزرگ ترین مارمولک های جهان را مورد آنالیز قرار خواهیم داد.
ایگوانای دریایی (Amblyrhynchus Cristatus)
یکی از گونه های مجذوب کننده مارمولک ایگوانای دریایی است. آن ها تنها گونه مارمولکی هستند که در اقیانوس و در اطراف جزایر گالاپاگوس شنا می نمایند. بینی کوتاه به آن ها اجازه می دهد از جلبک های دریایی تغذیه نمایند. از پنجه هایشان برای ماندن در کف اقیانوس و از دم صافشان برای شنا کردن همچون مار استفاده می نمایند. آن ها می توانند تا 30 دقیقه در زیر آب بمانند و تا عمق 20 متری زیر آب شیرجه بزنند. آن ها نمک اضافی جذب شده در بازه زمانی طولانی را در اقیانوس را دفع می نمایند تا از کم آبی بدن جلوگیری نمایند.
ایگوانای دریایی می تواند تا 20 درصد از مقدار خود را در زمان کم غذایی از دست بدهد. این به مارمولک اجازه می دهد تا با غذای کمتری زنده و سالم بماند. هنگامی که ذخیره غذا بازیابی گردد، مارمولک مقدار قبلی خود را به دست می آورد.
ایگوانا گالاپاگوس (Conolophus Subcristatus)
ایگوانای گالاپاگوس یک مارمولک بومی از گالاپاگوس است. وزن آن 5/12 تا 5/13 کیلوگرم خواهد بود و طول آن فقط 1.5 متر است. رنگ آن ها در درجه اول زرد با لکه های سفید، سیاه و قهوه ای است. افزایش تعداد حیوانات کوچک مانند گربه، سگ، خوک و موش، علتی برای کاهش جمعیت ایگوانای خشکی بوده است. حیوانات بیشتری در حال شکار منابع غذایی مشابه هستند و این حیوانات، شکارچیان ایگوانای جوان خشکی و یا تخم های آن ها هستند. ایگوانا های زمینی بین 8 تا 15 سالگی با طول عمر 50 سال به بلوغ می رسند. هنگامی که آن ها جفت می شوند، ماده یک مکان لانه سازی مناسب را جستجو می نماید، بین 2 تا 20 تخم را دفن می نماید. نر ها بیشتر از همنوع یا جفت خود دفاع می نمایند. ماده ها از لانه خود در برابر سایر ماده هایی که در پی استفاده از همان منطقه لانه سازی هستند محافظت می نماید، اما در نهایت لانه را برای 3-4 ماه ترک می نماید. حدود یک هفته طول می کشد تا نوزادان راه خود را از گودال بیرون بیاورند و زندگی خود را آغاز نمایند.
مارمولک نیل (Varanus Niloticus)
مارمولک نیل مارمولک بعدی این فهرست است که میانگین وزن آن 20 کیلوگرم و طول 2.5 متر است. دم آن ها تقریباً 1.5 برابر طول بدنشان است و به رنگ سبز زیتونی تا سیاه با نوار های V رنگ کرم یا زرد روی سر و گردن آن ها است. در حدود دو سالگی یا 35 سانتی متر، ماده ها آغاز به تخمک می نمایند. آن ها بسته به مقدار مارمولک در حفره ها، معمولاً 12 تا 60 تخم در هر بار فراوری می نمایند. مارمولک نیل نیمه آبی است، اما دوست دارد در زیر نور خورشید روی صخره ها و شاخه های درخت بنشیند. آن ها حیوانات بومی آفریقا هستند و تا ارتفاع 2000متری از سطح دریا دیده شده اند.
بعضی از مارمولک های نیل در فلوریدا دیده شده است که احتمالاً به علت فرار یا رها شدن از اسارت بوده است. آن ها با تغزیه از خرچنگ ها، صدف ها، حلزون ها، موریانه ها، کرم ها، سوسک ها، عنکبوت ها، ملخ ها و جیرجیرک ها، ماهی ها، قورباغه ها، وزغ ها، مارمولک ها، لاک پشت ها، مارها، تمساح های جوان و سایر خزندگان، تخم مرغ ها و پرندگان زندگی می نمایند.
مارمولک آب معمولی یا مالایی (Varanus Salvator)
آسیای جنوب شرقی خانه مارمولک آب مالایا است. این مارمولک وحشی که تا 2.5 الی 3 متر رشد می نماید، می تواند برای مدت طولانی در زیر آب شنا کند و با تغزیه از خرچنگ ها و دیگر بی مهرگان زندگی کند. بعلاوه می تواند از درختان بالا برود و از آنچه در لانه پرنده پیدا می نماید خود را سیر کند. آن ها از منطقه ها شهری نمی ترسند و در منطقه ها جاده ای نیز دیده شده اند.
دم و گردن آن ها بسیار بلند است و پنجه ها و دم تیز به عنوان سلاح استفاده می نمایند. انسان هایی که به وسیله مارمولک آب مالایی گزیده می شوند، در اثر سم نمی میرند، اما بعضی از اثرات خفیف سم و باکتری های ناشی از نیش را تجربه خواهند کرد. مارمولک نر کشتی خواهند گرفت. آن ها روی پا های عقب خود می ایستند و هنگامی که درگیر می شوند، به نظر می رسد که در آغوش گرفته شده اند. وقتی یکی دیگری را به زمین می زند، مسابقه تمام می گردد و کسی که ایستاده است برنده می گردد.
اژد های کومودو (Varanus Komodoensis)
اژد های کومودو با وزن 136 کیلوگرم و طول 3 متر در رتبه اول به عنوان بزرگترین مارمولک قرار گرفته است. طول اژدهایان جوان 45 سانتی متری است و در حالی که رشد می نمایند چندین ماه داخل درختان زندگی می نمایند. اژد های کومودوی بالغ و جوان، سایر همنوعان خود را می خورند، اما معمولاً لاشه ها را به عنوان منبع غذایی اصلی خود می خورند. گاهی اوقات آن ها خوک، آهو و گاو را نیز در زنجیره غذایی خود قرار می دهند. آن ها برای حمله به انسان ها و خوردن آن ها شناخته شده هستند.
اژد های کومودو همواره نیازی به گرفتن طعمه خود ندارد. نیش سمی آن ها از لخته شدن خون جلوگیری می نماید. بنابراین، طعمه با خونریزی تا حد مرگ دچار شوک می گردد. بعضی بر این باورند که نیش باکتری هایی را نیز وارد می نماید که به روند مرگ می افزایند. بیشترین گونه این موجودات در اندونزی زندگی می نمایند.
مارمولک ها موجوداتی مجذوب کننده با طیف وسیعی از مقدار ها و زیستگاه ها هستند. ایگوانا ها و مارمولک ها رایج ترین گونه های مارمولک ها و خزندگان بزرگ هستند، که اژد های کومودو بزرگترین گونه است.
منبع: فرارو