اولین فرزند IVF - وبلاگ اخبار جدید

به گزارش وبلاگ اخبار جدید، لقاح آزمایشگاهی (IVF)، شیوه ای پزشکی است که در آن، سلول تخمک بالغ از زن گرفته می شود و با اسپرم مرد در خارج از بدن لقاح می یابد و رویان حاصل برای ادامه بارداری طبیعی در رحم همان زن یا زن دیگری کاشته می شود.

اولین فرزند IVF

لقاح آزمایشگاهی (IVF)، شیوه ای پزشکی است که در آن، سلول تخمک بالغ از زن گرفته می شود و با اسپرم مرد در خارج از بدن لقاح می یابد و رویان حاصل برای ادامه بارداری طبیعی در رحم همان زن یا زن دیگری کاشته می شود.

گرچه لقاح مصنوعی با کاشتن تخمک های بارورشده (تخم ها) برای مدت درازی در پرورش حیوانات مورد استفاده بوده است، اولین مورد موفقیت آمیز لقاح آزمایشگاهی در انسان که به تولد یک نوزاد انجامید، از طریق پاتریک استپتو و آرجی ادواردز در انگلیس در سال 1978 میلادی به انجام رسید.

IVF به نام یک روش درمان ناباروری تنها هنگامی مورد استفاده قرار می گیرد که ارزیابی دقیقی در مورد علت ناباروری در زوج به عمل آمده باشد.

یک گروه از افراد مناسب برای IVF زنانی هستند که دچار انسداد یا فقدان لوله های رحم (که تخمک را از تخمدان به رحم منتقل می کنند) هستند. از گروه های دیگر می توان به مردانی اشاره کرد که تعداد اسپرم آنها پایین است یا زوج هایی که ناباروری غیرقابل توضیح دارند.

عملیات IVF شامل دریافت تخمک بالغ (که معمولا با مکش با سوزن با هدایت سونوگرافی انجام می شود) و قرار دادن تخمک ها در محیط کشت در گرمخانه در آزمایشگاه، جمع آوری و آماده سازی اسپرم و اضافه کردن آن به این محیط کشت است.

لقاح تخمک و اسپرم در آزمایشگاه معمولا در فاصله 12 تا 48 ساعت صورت می گیرد. رویا ن تولید شده در یک محیط رشد قرار داده می شود و به طور دوره ای زیر نظر قرار می گیرد تا مراحل تقسیم به دو سلول، چهار سلول و هشت سلول را بگذراند. در طول این دوره، مادر هورمون پروژسترون دریافت می کند تا پوشش داخلی رحم او برای کاشتن رویان آماده شود. رویان که در این مرحله به آن بلاستوسیست می گویند، از طریق دهانه رحم به درون رحم آزاد می شود. طی یک دوره سه و نیم روزه این بلاستوسیست درون محیط داخلی رحم شناور به نظر می ر سد. اگر عمل موفقیت آمیز باشد، رویان بالاخره در دیواره رحم کاشته می شود و بارداری رخ می دهد.

هر مرحله IVF ممکن است دچار مشکلاتی شود، اما حساس ترین و مشکل سازترین مرحله، مرحله کاشته شدن موفقیت آمیز رویان وارد شده به رحم است. بسیاری از رویان های تولید شده در آزمایشگاه ممکن است درنهایت نتوانند در رحم جایگزین شوند و برای همین است که معمولا چند رویان وارد رحم زن می شود تا دست کم یکی از آنها در رحم کاشته شود.

علت این شرایط ممکن است این باشد که سلول تخم در آزمایشگاه با سرعت کمتری نسبت به سلول تخم درون بدن رشد می کند و همچنین رشد تخم در آزمایشگاه و رشد بافت پوششی رحم مانند باروری طبیعی به طور دقیق هماهنگ شده نیست.

اولین فرزندIVF

تولد لوییس براون، اولین نوزاد حاصل از تلقیح مصنوعی (IVF)، بیش از سه دهه قبل، سرخط اخبار سراسر جهان شد. او اکنون ازدواج کرده و صاحب یک فرزند است. براون که با شوهرش، وسلی مولیندر و پسر 18 ماهه اش در بریستول، در جنوب غربی انگلیس، زندگی می کند مدیر یک شرکت کشتی سازی است و با وجود سبک زندگی متعادل اش از ظاهر شدن در مقابل عموم اکراه دارد.

لوییس جوی براون در 25 جولای 1978 میلادی در اولدهام در بیمارستان عمومی منطقه ای در شمال غرب انگلیس با عمل سزارین به جهان آمد و هنگام تولد 61/2 کیلوگرم وزن داشت.والدین او، لسلی و جان، 9 سال بود که دنبال بچه دار شدن بودند اما نمی توانستند زیرا لوله های تخمدانی مادرش مسدود بودند.

این زوج هنگامی که درباره پژوهشی شنیدند که از طریق فیزیولوژیست دانشگاه کمبریج، رابرت ادواردز و متخصص زنان، پاتریک استپتو در حال انجام بود، برای درمان از طریق آنها داوطلب شدند. این پژوهشگران یک رویان لقاح یافته را از تخمک و اسپرم زوج در آزمایشگاه ایجاد کردند و سپس آن را در رحم لسلی براون کاشتند.

نوزادی که به این ترتیب به جهان آمد، لوییس بود و تنها هنگامی که به سن مدرسه رسید، والدین اش در مورد نحوه غیرمعمول لقاح اش به او توضیح دادند. براون اصرار دارد که دوران مدرسه را به طور عادی گذرانده. او دست کم در خانواده اش وجهه غیرمعمولی نداشته؛ زیرا خواهر کوچک ترش، ناتالی که چهار سال بعد به جهان آمد، هم از طریق IVF به جهان آمد که چهلمین مورد لقاح آزمایشگاهی محسوب می شد.

ناتالی براون همچنین اولین کودک آزمایشگاهی ای شد که بعدها در سال 1999 میلادی به طورطبیعی بچه دار شد. لوییس براون در سال 2004 میلادی با مولیندر ازدواج کرد و در سال 2006 میلادی به طور طبیعی دخترش کامرون را به جهان آورد. براون همچنان با رابرت ادواردز، پژوهشگر برجسته ای که کارش تولد او را امکان پذیر کرد، رابطه ای نزدیک دارد.

همکار ادواردز، استپتو در سال 1988 میلادی درگذشت اما ادواردز رابطه اش را با خانواده براون حفظ کرد و حتی در جشن عروسی لوییس براون شرکت کرد. آنها سال گذشته در مرنامی در کلینیک بورن هیل، یک مرکز باروری در شرق انگلیس که ادواردز و استپتو بنیانگذاری کردند، به مناسبت سی امین سالگرد اولین مورد IVF دوباره با یکدیگر دیدار کردند.

منبع:www.salamat.com

منبع: راسخون